Inhoudsopgave
- Inleiding
- D.J. Struik (1894 – 2000)
- De 23 problemen van Hilbert
- Kurt Gödel (1906 – 1978)
- Het Institute for Advanced Study
- Andrew Wiles (1953 – )
Inleiding
In de twintigste eeuw kwamen er meer en meer wiskundigen, meer en meer tijdschriften en meer en meer vak verenigingen. De fenomenale groei die was begonnen in de negentiende euw zette door, waarbij de wiskundige kennis zo’n beetje elke twintig jar verdubbelde. Er is meer nieuwe wiskunde geproduceerd nadat er astronauten voor het eerst op de maan hebben gelopen dan in alle tijd daaraan vooraand. Er wordt geschat dat in feite 95% van de wiskune die we nu kennen, geproduceerd is sinds 1900.
D.J. Struik (1894 – 2000)
Groot wiskundige
foto door Marilyn Frankenstein
Door onze redacteur DIRK VAN DELFT
NRC Handelsblad |Woensdag 25-10-2000 | Sectie: Binnenland | Pagina: 2 | Dirk van Delft
ROTTERDAM, 25 OKT. Afelopen zaterdag is op 106-jarige leeftijd in zijn woonplaats Belmont (Massachusetts, VS) in alle rust de Amerikaanse-Nederlandse wiskundige Dirk Jan Struik overleden. Struik is vooral bekend van zijn A Concise History of Mathematics, dat in achttien talen is vertaald.
Dirk Struik, zoon van een Rotterdamse hoofdonderwijzer, ging na de HBS wis- en natuurkunde studeren in Leiden. Als leerling van de bevlogen theoretisch fysicus Paul Ehrenfest leerde hij Jan Burgers en Jan Tinbergen kennen, met wie hij de wiskunde hoopte te verbinden met socialisme. Ook kwam hij door zijn politieke belangstelling in contact met het echtpaar Jan Romein en Annie Verschoor.
In 1922 promoveerde Struik bij de Delftse hoogleraar Schouten op een topologisch onderwerp. Door zijn communistische sympathieën kon hij het leraarschap wel vergeten en in 1924 vertrok hij als Rockefeller fellow voor een jaar naar Rome. Na het ,,intellectuele juk” van Schouten waande Struik zich in Italië ,, een aristocraat à la Goethe”. Hij werkte in de bibliotheek van het Vaticaan, waar zijn belangstelling voor de geschiedenis van de wiskunde pas goed werd gewekt. Het jaar erop zat Struik in Göttingen, waar het werk van Friet Klein hem ,,vertrouwen gaf in de mogelijkheden die het marxisme bood om de loop der wiskunde te begrijpen”, zoals hij het zestig jaar later uitdrukte.
Toen Nederland maar geen perspectief bood, en hij zijn broer Anton niet zonder meer naar Rusland wilde volgen, richtte Struik zijn blik op het westen. In 1926 haalde Norbert Wiener hem naar het Massachusetts Institute of Technology (MIT) in Boston, waar hij 25 jaar een rustig bestaan vol wiskunde en politiek activisme leidde. Zo was Struik in 1936 medeoprichter van het marxistisch georiënteerde tijdschrift Science, Society. In 1948 publiceerde hij zijn Concise History, waarin zijn marxistische benadering van de wetenschapsgeschiedenis gestalte kreeg.
Het McCarthy-tijdperk, door Struik aangeduid als ,,half Nazi-Duitsland , half Alice in Wonderland”, leidde tot geruchtmakende processen en het opschorten in 1951 van zijn aanstelling bij MIT. Struik reageerde door vier jaar lang de Verenigde Staten door te trekken met lezingen over persvrijheid, waarna de beschuldigingen van ‘subversieve politieke activiteiten’ weer werden ingetrokken en hij zijn werkzaamheden bij MIT – dat hem had doorbetaald – kon hervatten.
In 1960 moest Struik met emeritaat, zeer tegen zijn zin. Maar de publicaties bleven onverminderd uit zijn pen vloeien.
Nog in 1992 publiceerde hij artikelen. Tot op het laatst is zijn geest helder gebleven.
De 23 problemen van Hilbert
Hieronder volgt een video (in het Engels) over het leven van David Hilbert.
Een samenvatting over het leven van David Hilbert vind je hier.
Kurt Gödel (1906 – 1978)
Op de website van Canon van de Wiskunde vind je een samenvatting van de belangrijke wiskundige Kurt Gödel (1906 – 1978).
Het Institute for Advanced Study
Het Institute for Advanced Study werd in 1930 in Princeton gesticht. Hieronder zie je een filmpje dat door het Institute for Advanced Study is gemaakt, om een korte indruk te geven van het instituut.
Het instituut is gevestigd in Princeton, New Jersey, Verenigde Staten. Het is een centrum voor theoretisch onderzoek. Het instituut is misschien wel het bekendst als academische thuisbasis van Albert Einstein, John von Neumann en Kurt Gödel, na hun emigratie naar de VS.
Andrew Wiles (1953 – )
Andrew Wiles bewees in 1994 de laatste stelling van Fermat.
Hieronder volgt een video over de laatste stelling van Fermat.